روشنای امید
v تشکیل جمهوری اسلامی نه فقط اراده ملت را بر سرنوشت خود به اثبات رساند و برای آنان استقلال و آزادی را به ارمغان آورد، بلکه امید را در دل محرومان و مستضعفان جهان برافروخت که آنان نیز می‏توانند بعد از قرن‏ها رنج و درد، جلوه‏ای از وعده خداوند تبارک و تعالی را ببینند؛ همان وعده پیروزی مستضعفان بر مستکبران را، که کتاب وحی، آن را نوید می‏دهد.

مفهوم جمهوری اسلامی
هدف پایانی در شعارهای مردم، جمهوری اسلامی بود. کلمه «جمهور» به معنای توده مردم است و گنجانده شدن چنین کلمه‏ای برای نظامِ بعد از انقلاب، مردمی بودن آن را نشان می‏دهد و تأثیر رأی مردم را در سرنوشت خودشان، بیان می‏کند. واژه «اسلامی» نیز آن را از دیگر نظام‏های جمهوری جدا می‏نماید و بر حاکمیت ارزش‏های الهی و قرآنی بر اجزای نظام دلالت می‏کند.
نیاز به جمهوری اسلامی
ولی فقیه، بر اساس قانون الهی، ولایت امر و امامت اُمت را بر عهده می‏گیرد و علاوه بر تأمین زندگی مردم، مسؤول هدایت آنان نیز هست. بدین ترتیب، برای تحقق چنین امر بزرگی، باید رسما نظام مشخصی بر ایران حاکم می‏شد تا زمینه دست یابی به آن هدف‏های بزرگ را فراهم آورد. این گونه بود که 12 فروردین پدید آمد و نظام پربرکت جمهوری اسلامی، بر کشور عزیز ما سایه افکند.
بر ملا شدن توطئه‏ دشمنان
به راستی که 12 فروردین، به زیبایی، توطئه‏های دشمنان را از میان برد و آنان را که حکومتِ جمهوری را بی‏اسلام می‏خواستند، به کناری افکند. این مردم بودند که در روزهای دهم و یازدهم فروردین 1358 با حضوری آگاهانه و تصور ناشدنی، در پای صندوق‏های رأی، پیروزی انقلاب اسلامی را تحقق بخشیدند.
جمهوری اسلامی، خواسته مردم
12 فروردین روز تحقق آرمان‏های بلند مردم بود؛ مردمی که در راه انقلاب، زندان‏ها، تبعیدها، شکنجه‏ها، سختی‏ها و محرومیت‏های زیادی کشیدند و شهادت بهترین فرزندان خود را دیدند، بعد از پیروزی انقلاب، در یک همه پرسی تاریخی، برای تحقق آرمان‏های والای شهیدان، به استقرار جمهوری اسلامی، رأی دادند.
بیان شهید مطهری درباره جمهوری اسلامی
استاد شهید مطهری رحمهم‏الله واژه «جمهوری اسلامی» را چنین تفسیر می‏کنند: «مسأله جمهوری مربوط است به شکل حکومت؛ یعنی این که مردم حق دارند سرنوشت خود را خودشان در دست بگیرند و کلمه «اسلامی» محتوای این حکومت را بیان می‏کند. به این ترتیب، جمهوری اسلامی؛ یعنی حکومتی که شکل آن انتخاب رئیس حکومت، از سوی عامه مردم است و محتوای آن هم اسلامی است و با اصول و مقررات اسلام اداره می‏شود.»
حکومت خدایی مردمی
با پیروزی انقلاب اسلامی، رهبر کبیر انقلاب اسلامی امام خمینی [ رحمهم‏الله ] نظریه در آمیختن حقوق خدا و مردم را در یک حکومت، مطرح کردند و آن را در قالب نظام جمهوری اسلامی، به جهانیان عرضه داشتند که مورد استقبال مردم و فرهیختگان مذهبی قرار گرفت.
آرایِ سبز
12 فروردین، روزی است که ملت ایران به جمهوری اسلامی «آری» گفت، آریِ سبز، به نشانه روییدن و طراوت و شادابی و خرمی و به نشانه به ثمر رسیدن آن بذرها و شکفتن آن شکوفه‏ها، مگر نه آن‏که شکوفه آزادی این ملت در دشت خونین ژاله، کاشته شد و در لاله زار بهشت زهرا ریشه در خاک سرخ دوانید و از وزیدن نسیم عطر آگین انقلاب، گلشنی دمیده از ژاله و روییده در بهشت پدید آمد.
اما گروهی که اهل این راه و پوینده این صراط نبودند از آن بهشت دور ماندند و در وادیِ نه به حسرت نشستند.
یوم‏اللّه‏ 12 فروردین
12 فروردین، یوم‏اللّه‏ و روز احقاق حق و پیروزی دین بود؛ روزی که افسون ساحران جادوگر، و تلاش خناسان وسوسه‏گر باطل گشت؛ روزی که کشتی تلاش این ملت در ساحل استقرار و استقلال، لنگر انداخت؛ روزی که آتش افروخته شده از سوی جهان خواران نمرود سیرت، به باغستان پرثمر و پُرسود جمهوری اسلامی بدل گردید و صلای «بَردا و سلاما» شعله‏های ملتهب کینه‏توزی‏ها را به نفع حق و در خدمت خلیل زمان، خمینی بزرگ، فرو نشاند. روزی که سکه دقیانوس از رواج افتاد و نام حق بر همه جا سایه گستراند.
12 فروردین حرف آخر مردم
انقلاب ما، انفجار نور بود، و نور آن به گوشه گوشه عالم پرتو افکن شد. دل‏های دوست‏دارانش، روشن و چشم‏های دشمنانش کور گردید. دیگر، چه جایی برای همه پرسی به جا مانده بود، مگر کسی می‏توانست منکر آفتاب شود اگر چه تاریخ به ما نشان داده است که خُفّاشان شب، از گذر ایام و چیره‏گی فراموشی بر اَذهان سود می‏برند و حقیقت‏ها را وارونه جلوه می‏دهند و این چنین بود که امام راحل [ رحمهم‏الله ] بر انجام همه پرسی تأکید کردند. و این گونه شد که نوری دیگر تابیدن گرفت و سندی محکم برای آیندگان، در تاریخ، بر جای ماند؛ سند 12 فروردین.

عید امام و امت
بنیان گذار جمهوری اسلامی ایران، روز 12 فروردین را از بزرگ‏ترین عیدهای ملت ایران بر شمردند. انتخاب واژه «عید» برای روز بزرگی چون دوازدهم فروردین، سزاوار و منطقی است؛ زیرا عید روزی است که انسان در آن احساس مجد و غرور و سربلندی کند. از این رو، دوازدهم فروردین از عیدهای بزرگ تاریخ پس از پیروزی انقلاب شکوه‏مند اسلامی ایران و روز غرور و سربلندی ملت مسلمان ایران است.
پیام نور
امام راحل، در پیامی به مناسبت روز جمهوری اسلامی فرمودند: مبارک باد بر شما، چنین حکومتی که در آن اختلاف نژاد و سیاه و سفید و ترک و فارس و کُرد و بلوچ مطرح نیست. همه برابرند. فقط و فقط کرامت، در پناه تقوا و برتری به اخلاق فاضله و اعمال صالحه هست و تفاوتی بین زن و مرد و بین اقلیت‏های مذهبی و دیگران در امر اجرای عدالت نیست.
12 فروردین و افکار مسلمانان جهان
مردم جهان، حضور یک‏پارچه و مؤثر ملت مسلمان ایران را در همه پرسی بزرگ و تاریخی 12 فروردین و در دیگر همه پرسی‏ها و انتخابات بعدی، ملاک و میزان ارزیابی خود از انقلاب اسلامی ایران برگزیدند. موفقیت این انقلاب را، در میزان حمایت‏های مردمی که بزرگ‏ترین پشتوانه معنوی آن بعد از لطف ایزدی به شمار می‏آید، جست و جو می‏کنند. نفوذ رو به رشد انقلاب، در کشورهای اسلامی و نیز صدور معنوی آن به ملت‏های مشتاق عدالت اسلامی، نتیجه آگاهی ملت‏های جهان از میزان اعتبار الهی و مردمی این انقلاب است.
واقعه شگرف
روز 12 فروردین، نظام جمهوری اسلامی با 2/98 درصد آرای ملت مسلمان تثبیت شد و بار دیگر واقعه‏ای مهم در تاریخ به وقوع پیوست؛ واقعه‏ای شگرف که هرگز استکبار جهانی، آن را پیش بینی نمی‏کرد. سرکردگان کفر و الحاد جهانی که از دیدگاه آنان، هیچ ملتی نباید سرنوشت خود را به دست گیرد سعی و تلاش می‏کردند تا از ادامه نظام جمهوری اسلامی در ایران جلوگیری نمایند، اما بی‏خبر از آن‏که انقلاب اسلامی، از قیام حسین علیه‏السلام الگو گرفته است.
آفتاب 12 فروردین
بعد از 22 بهمن تا روز انتخابات 12 فروردین، گروهک‏های وابسته به استکبار غرب و شرق، با استفاده ناشایست از فضای آزاد سیاسی آن زمان، شرکت در انتخابات را تحریم کردند و دروغ‏ها و شایعه‏های بی‏اساس را میان مردم پخش کردند تا جو مسموم جامعه، از شرکت مردم در انتخابات جلوگیری کند، خوش‏بختانه پس از شمارش رأی‏ها و اعلام نتیجه‏های درخشان آن. وابستگان به استعمار، تمامی رؤیاهای خویش را برای جلوگیری از برپایی نظام اسلامی در ایران، نقش بر آب دیدند و با شرم‏ساری برای کاهش رسوایی، این انتخابات را از دیدگاه جهانی ناپذیرفتنی دانستند.
ناکامی گروهک‏ منافقین
بعضی از گروهک‏های منافق، می‏خواستند کلمه «اسلامی» را از «جمهوری اسلامی» حذف کنند. آنان در روزنامه‏ها و اعلامیه‏های خیابانی، برای راست شدن این هدف، تلاش فراوانی نمودند، اما امام امت ـ [ رحمهم‏الله ] ـ در پیامی کوتاه، نقشه آنان را برملا نمودند و فرمودند: وقتی رفراندوم شد، رأی من حکومت جمهوری اسلامی است. هرکس تبعیت از اسلام دارد، باید جمهوری اسلامی را برگزیند.

تقدیر امام از مردم
امام خمینی رحمهم‏الله در پیام خود بر مناسبت 12 فروردین از حضور مردم در این همه پرسی تشکر کرده و چنین فرمودند: «من به دنیا اعلام می‏کنم که در تاریخ ایران چنین رفراندومی سابقه ندارد که سرتاسر مملکت با شوق و شعف و عشق و علاقه به صندوق‏ها هجوم آورده و رأی مثبت خود را در آن ریخته و رژیم طاغوتی را برای همیشه در زباله‏دان تاریخ دفن کند. من از این هم بستگی بی‏مانند که جز مشتی ماجراجو و بی‏خبر از خدا، همه و همه به ندای آسمانی «و اعتصموا بحبل الله جمیعا» لبیک گفتند و با تقریبا اتفاق آرا، به جمهوری اسلامی رأی مثبت دادند و رشد سیاسی خود را به شرق و غرب ثابت کردند، تقدیر می‏کنم.»
رأی به اسلام
مقام معظم رهبری حضور گسترده مردم در یوم‏اللّه‏ 12 فروردین و رأی قاطع آنان را رأی اسلام و اندیشه‏های اسلامی برشمرده و می‏فرمایند: «مردم اسلام را می‏خواهند. این از روز اوّل گفته شد و در طول سال‏های متمادی نیز تجربه گردید. امروز هم واضح‏ترین حقیقت در نظام ما این است که آحاد و توده مردم از نظام حاکم بر کشور می‏خواهند که مسلمان باشد... و اسلام را در جامعه تحقق ببخشد. این حکومت و این نظام، با این نام در دنیا اعلام شد و تشکیل گردید. مردم هم رأی دادند، و نام جمهوری اسلامی را حاکی از اسلام دانستند لذا آرایشان را به نام جمهوری اسلامی در صندوق ریختند.
پایه‏های فکری جمهوری اسلامی (در بعد خارجی)
پس از استقرار جمهوری اسلامی ایران در 12 فروردین سال 1358، جنبش بیداری اسلامی در جهان بیش از پیش، شتاب گرفت و بسیاری از جوانان، دانشگاهیان، روحانیان و تحصیل کرد مسلمان، برای حل مشکلات مسلمانان، به اسلام توسّل جستند. این نهضت عظیم جهانی که با الهام از حرکت اسلامی امام خمینی ایجاد شد و رونق گرفت به تغذیه فکری پیاپی نیاز دارد. از مهم‏ترین منبع‏های آن، آثار و دیدگاه‏ها و نظریه‏های امام خمینی است که در دوراندیشی فکری و فرهنگی نهضت بیداری اسلامی معاصر، مؤثر خواهد افتاد.
جوانه اندیشه
اعلام حکومت جمهوری اسلامی ایران در 12 فروردین، جوانه‏های اندیشه و عمل را در جامعه‏های جهان سوم و ملت‏های مستضعف جهان، رویاند و شکوفا کرد؛ آنان را که از الگوهای غربی دل سرد و نومید شده بودند، به اندیشه و اراده‏ای نیرومند برای ساختن جامعه‏ای نو و اسلامی، مجهز کرد. مسلمانان ستم دیده و محروم جهان، دریافتند که با پشتوانه آموزه‏های دینی و اراده ملّی همانند ملّت ایران، می‏توانند بر مشکلات پیروز شوند و حکومتی مردمی و دل خواه، تشکیل دهند.

منبع : www.habilian.com الف